لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

خمیرکاغذ شیمیایی مکانیکی (CMP) رنگ بری نشده، دارای بازده خمیرسازی 85% و تولید شده از گونه های ممرز، راش و صنوبر به ترتیب با نسبت 3، 1 و 1، برای رنگ بری با پراکسید مورد استفاده قرار گرفت. برای رنگ بری خمیرکاغذ از دو سامانه پراکسید قلیایی (رنگ بری متداول) و پراکسید فعال شده توسط ماده فعال ساز TAED، استفاده شد. تیمارهای مورد استفاده برای رنگ بری شامل درصدهای مختلف پراکسید هیدروژن و سود سوزآور بود. ویژگی های مورد ارزیابی در این تحقیق، میزان کاربری پراکسید هیدروژن، بازده رنگ بری، گزینندگی فرایند، روشنی خمیرکاغذ رنگ بری شده و میزان بار آلودگی (COD) پسآب تولید شده از رنگ بری بود. نتایج به دست آمده نشان داد که در هر دو سامانه رنگ بری، با افزایش کاربری مواد شیمیایی رنگ زدا، میزان روشنی افزایش می یابد، اما روند این افزایش دارای سیر کاهشی بود. با افزایش کاربری مواد شیمیایی رنگ زدا، بازده رنگ بری کاهش یافته اما میزان پراکسید باقی مانده افزایش می یابد. مقایسه فرایند پراکسید فعال شده با فرایند متداول نشان داد که، کارایی رنگ بری پراکسید فعال شده کمتر بود و میزان بهبود روشنی خمیرکاغذ نسبت به فرایند رنگ بری پراکسید قلیایی افت پیدا کرد. اما میزان بازده و همچنین بار آلودگی پسآب در سامانه رنگ بری پراکسید فعال شده کمتر بود.

هدف از این مطالعه بررسی ویژگی های کاغذ حاصل از اختلاط الیاف چوبی و غیرچوبی می باشد. در این راستا، تاثیر اختلاط خمیرکاغذ صنعتی مکانیکی شیمیایی (Chemical-Mechanical Pulp) پهن برگان (60% ممرز، 20% راش و 20% صنوبر) کارخانه مازندران با خمیرکاغذ صنعتی سودای باگاس شرکت پارس به ترتیب با نسبت های 65 به 20، 55 به 30، 45 به 40، 35 به 50، 15 به 70 به همراه 15% خمیر الیاف بلند وارداتی در هر ترکیب بررسی شده است. از اختلاط خمیرکاغذهای پالایش نشده، کاغذهای دست ساز آزمایشگاهی ساخته شد و ویژگی های درصد روشنی، تخلخل، شاخص کششی، طول پارگی، شاخص ترکیدن و شاخص مقاومت به پارگی طبق استانداردهای تاپی و ایزو اندازه گیری شدند. نتایج دسته بندی پراکنش طولی الیاف با دستگاه کلاسه بندی نشان داد که خمیرکاغذ مکانیکی شیمیایی پهن برگان کارخانه مازندران به لحاظ طول الیاف و درصد نرمه از کیفیت بهتری نسبت به خمیرکاغذ شیمیایی باگاس شرکت پارس برخوردار است. آنالیز آماری نتایج نشان داد که میانگین ویژگی های کاغذهای دست ساز حاصل از خمیرکاغذهای اختلاطی مانند شاخص ترکیدن، شاخص مقاومت به پارگی و روشنی با افزایش سهم خمیرکاغذ باگاس کاهش می یابند به جز طول پاره شدن و شاخص کششی که در اثر افزایش مقدار خمیر باگاس تغییر معنی داری نداشته و درصد تخلخل هم کاهش یافته است.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

به دلیل کمبود چوب، واردات آن به عنوان یک راهکار برای صنایع کاغذسازی ایران مطرح بوده است. بنابراین در این تحقیق، تاثیر اختلاط چوب صنوبر لرزان وارداتی با دو گونه پهن برگ بومی شامل راش و ممرز بر ویژگی های مکانیکی و نوری خمیرکاغذ شیمیایی - مکانیکی بررسی شد. شرایط ثابت پخت شامل درجه حرارت 170 درجه سلسیوس، نسبت مایع پخت به چوب 7 به 1 و درصد ماده شیمیایی 20 درصد بر مبنای وزن خشک خرده چوب بود. برای رسیدن به بازده حدود 85 درصد (بازده شرکت چوب و کاغذ مازندران) از زمان های پخت 30 تا 120 دقیقه و نسبت اختلاط 20، 30، 40، 60 و 100 درصد چوب صنوبر استفاده شد. پس از پالایش خمیرکاغذ تا درجه روانی 300 میلی لیتر استاندارد کانادایی، کاغذهای دست ساز استاندارد آزمایشگاهی ساخته شد و مقاومت های کاغذ و ویژگی های نوری آنها اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل آماری نتایج نشان داد که اختلاف معنی داری بین میانگین ویژگی های مورد بررسی خمیرکاغذ شیمیایی - مکانیکی با افزایش نسبت چوب صنوبر لرزان وجود دارد. همه این ویژگی ها به جز ماتی کاغذ بهبود یافتند. مقایسه مقاومت های به دست آمده با مقاومت های کاغذ روزنامه و چاپ و تحریر شرکت چوب و کاغذ مازندران حاکی از این است که به ترتیب با استفاده از 20 و 30 درصد اختلاط صنوبر لرزان با دو گونه بومی مورد استفاده فعلی، می توان به این مقاومت ها دست یافت.

در این تحقیق تاثیر اختلاط گونه غان با ممرز و راش در مقایسه با خمیرکاغذ CMP شاهد (75% ممرز و 25% راش) بر ویژگی های نوری و فیزیکی کاغذهای ساخته شده در محدوده درجه روانی ml، CSF 300 و بازده 85% بررسی شد. خمیرکاغذ CMP مطابق با شرایط بازده: 85%، نسبت مایع پخت به خرده چوب: 7 به 1، درصدسولفیت: 20% بر اساس وزن خشک خرده چوب، دمای پخت: °160C و زمان پخت: 135- 85 دقیقه از گونه غان در 4 سطح 10، 20، 30 و 40 درصد در ترکیب با 90-60% ممرز و راش ساخته شد. پس از دفیبره کردن و پالایش خرده چوبهای پخته شده، کاغذهای دست ساز60 گرمی از خمیرهای کاغذ تهیه شد و ویژگی های نوری و فیزیکی کاغذهای ساخته شده مقایسه شدند. نتایج بدست آمده از مقایسه ویژگی های نوری کاغذها نشان داد که استفاده تا 40 درصد از خرده چوب غان در اختلاط با 90-60 درصد ممرز و راش در مقایسه با خمیر کاغذ CMP شاهد منجر به بهبود درجه روشنی و کاهش زردی و ماتی شده است. افزایش مصرف غان تا 30% در مقایسه با خمیر کاغذ شاهد تاثیر معنی داری را بر ماتی کاغذ در سطح اعتماد 99% نشان نداد. البته استفاده از 40 درصد گونه غان منجر به تولید کاغذهای با ضخامت کمتر، دانسیته بیشتر، صافی سطح بیشتر و مقاومت به عبور هوای بیشتر شد.

فرآیند سودا، مهم ترین فرآیند تولید خمیرکاغذ نیمه شیمیایی از پسماندهای کشاورزی و از جمله باگاس است و مشخصات فنی و ویژگی های کاغذ فلوتینگ به دست آمده از آن ها مشابه کاغذ فلوتینگ به دست آمده از منابع چوبی با استفاده از فرآیند متداول خمیر نیمه شیمیایی سولفیت خنثی است. در این پژوهش قابلیت های تولید خمیرکاغذ نیمه شیمیایی سودای باگاس و مقایسه ویژگی های فیزیکی و مکانیکی آن با خمیر نیمه شیمیایی سولفیت خنثی پهن برگان تولید شده در کارخانه صنایع چوب و کاغذ مازندران برای تولید کاغذ فلوتینگ در مقیاس آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. 8 درصد قلیای فعال، زمان پخت 20 دقیقه و درجه حرارت ماکزیمم 160 درجه سانتی گراد به عنوان شرایط بهینه برای تولید خمیرکاغذ نیمه شیمیایی سودا انتخاب گردید (راندمان پخت 64.5 درصد و عدد کاپا 74). مقایسه ویژگی های کاغذ فلوتینگ به دست آمده از خمیرکاغذ نیمه شیمیایی سودای باگاس با کاغذ فلوتینگ ساخته شده از خمیرکاغذ نیمه شیمیایی سولفیت خنثی پهن برگان نشان داد که کاغذ فلوتینگ به دست آمده از خمیرکاغذ نیمه شیمیایی سودای باگاس از نظر ویژگی های فیزیکی و مکانیکی کاملا برتر و مطلوب تر از کاغذ فلوتینگ خمیر نیمه شیمیایی سولفیت خنثی پهن برگان بوده است. بنابراین در صورت استفاده از خمیرکاغذ نیمه شیمیایی سودای باگاس در تولید کاغذ فلوتینگ ضمن تولید کاغذ مقاوم تر در مصرف چوب آلات جنگلی نیز کاهش قابل ملاحظه ای می توان ایجاد نمود.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.